Het is januari, en we zitten hier midden in de winter. Maar de temperaturen vallen nog erg mee. De laatste dagen voelt het zelfs voorjaarsachtig met redelijk hoge temperaturen (-2 bedoel ik dan) en een zonnetje en weinig wind. Januari brengt meestal een hoop meer kou met zich mee. Overdag is het gewoonlijk -9 en ‘s nachts -20. Tot nu toe was alleen de eerste week van de maand goed koud.
De paarden staan met plezier in de weide nu. Geen vliegen of muggen, lekker in het zonnetje en een aantal lekker plakken hooi. Wat wil een paard nog meer. Veel paarden staan hier 24 uur per dag buiten, ook midden in de winter. Onze oude paarden, die inmiddels zo goed als met pensioen zijn, zijn niet anders gewend. Ze hebben wel een open schuur waar ze beschutting kunnen vinden. Maar binnenkort zullen we in ieder geval een stalletje beschikbaar moeten hebben, want ze lopen al tegen de 25 en dat is toch echt wel oud te noemen. Wie weet dat ze op een dag toch staan te rillen; dan moeten ze toch warm kunnen staan. Gelukkig heeft onze grote stal 5 paardenboxen dus het is alleen een kwestie van het oude hooi opruimen en in ieder geval de ingang voor Misty’s stal wat groter maken want zij is een breed paard. Ik vraag wel af of ze het zullen accepteren om opgesloten te zijn, want ze zijn het hun leven lang niet gewend geweest.
Pilgrim, onze 2,5 jaar oude Tennessee Walker Horse en Sally, onze 7 jarige mini, gaan wel elke avond naar binnen. Hierdoor is onze band met hen een stuk beter ontwikkeld en dat is erg belangrijk voor jonge paarden. Ze staan vaak al bij het hek te wachten en steken graag hun hoofd in een halter. We krabben elke dag hun hoeven, laten ze wennen aan steeds meer “enge” geluiden en lopen steeds achter hen langs. Zeker voor Pilgrim, die als baby en “kleuter” wat schichtig was voor sommige dingen, is dat heel erg goed.
Omdat het een taak is die elke dag terugkomt, zit er een zekere regelmaat in, ook voor ons. Anders is de verleiding zeker in de winter erg groot om lekker op de bank voor de TV te blijven zitten. Nu brengen we elke dag zeker een uur met ze door.
Paarden kunnen erg goed tegen de kou. In september, als hier de eerste nachtvorsten beginnen, groeit hun vacht al en midden winter zien ze er “fuzzy” uit. Als je je hand op hun lijf legt voel je dat ze lekker warm zijn, zeker als de zon schijnt. Het maakt dan niet veel uit hoe koud het is. Hooi geeft hen veel warmte dus zodra het echt goed koud wordt, gaan de rantsoenen omhoog.
Dat de paarden winter een prima seizoen vinden, blijkt wel uit het eerste wat ze doen als ze uit de stal komen: lekker rollen in de sneeuw.
Tot de volgende keer en zoals ze hier zeggen: “stay warm!”
Een "Nederlands" gezin in Canada 