Als je een reis van te voren aan het plannen bent, is het handig om rekening te houden met vertragingen. Gezien het vaak slechte weer op Faroe leek het me handig een extra dag te boeken in Schotland voordat we terug zouden vliegen naar Canada. Ik ging ervan uit dat we tegen die tijd genoeg hadden gezien van Edinburgh, dus ik zocht naar alternatieven daar net buiten, maar nog wel in de buurt van het vliegveld en…in de buurt van water. Mijn Nederlandse wortels zijn af en toe nog zichtbaar.
Het leuke van het boeken van een AirBnb is dat je niet zit gebonden aan de traditionele plekken waar hotels zijn. Tegelijk zit ik wel graag op een mooie plek. Een grijze wijk maakt me niet vrolijk, zeker niet in een land waar de zon wat minder schijnt.
Mijn keuze viel op South Queensferry, een dorpje ten westen van Edinburgh, maar aan dezelfde zeearm en pal ten noorden van het vliegveld. De AirBnB zat in het oude centrum, niet ver van het water, op een rustige plek die grensde aan een park en het was nog redelijk gemakkelijk te bereiken met het openbaar vervoer. Perfect dus. Toen we uitstapten uit de trein bleken de aanwijzingen om er te komen minimaal te zijn, maar voor we het wisten stopte er een aardige Schotse meneer in een blauwe auto om te vragen of we hulp nodig hadden. Binnen een minuut nodigde hij ons uit om in te stappen om ons een lift te geven. Hij bleek Ian te heten en hij verontschuldigde zich wel drie keer voor de rommel in zijn auto. Op een of andere manier had het iets met zijn zoontje en vrouw te maken die er even niet waren. Ons maakte het niks uit. Hij liep zelfs met ons mee tot de voordeur. Het leek Canada wel, waar veel mensen ook moeite doen om reizigers te helpen.
Misschien ligt het ook wel in de aard van dit dorp dat is ontstaan rondom een belangrijke veerdienst die was gesticht door Koningin Margaret van Schotland in de 11e eeuw om pelgrims naar de overkant te brengen naar toen belangrijke, heilige relieken. In die tijd en de vele jaren die volgden zullen er ook wel eens verdwaalde reizigers zijn geweest. De geschiedenis gaat in Schotland heel vaak duizend jaar terug en die geschiedenis verklaarde ook gelijk de naam van het dorp.
Tegenwoordig varen er alleen nog maar pondjes voor de toeristen en niet naar de overkant, maar naar een eilandje in de zeearm die nog wat oude gebouwen herbergt.
Er zijn nu 3 bruggen over de zeearm: een spoorbrug, een verouderde brug uit 1964 die alleen nog maar beperkt wordt gebruikt door bussen en voetgangers en een nieuwe brug die in 2017 is geopend. Op de foto hieronder zijn de laatste twee te zien, met de brug uit 1964 op de voorgrond.
Dit is de spoorbrug, die me enorm deed denken aan de manier waarop de Eiffeltoren is geconstrueerd. De brug is geopend in 1890 en stamt dus uit dezelfde tijd. Net als de Eiffeltoren wordt deze nog steeds volledig gebruikt.
Onze gastvrouw was een welbespraakte schrijfster die op haar beurt haar hart had verpand aan Andalusië waar ze graag naartoe ging om paard te rijden. Het paste allemaal in deze romantische omgeving. Wel grappig dat mensen die in een mooie omgeving wonen met een diepe historie, zelf soms toch weer liever ergens anders zijn.
Rond deze tijd besefte Paul dat zijn trui nog ergens in de rommelige auto van Ian lag. Hij was deze vakantie een jasje rijker en een trui armer en in het kleine dorpje waren er geen kledingwinkels op loopafstand. Het was niet super erg, hij heeft het meestal toch veel te warm en het was een graad of 16 of (als de zon door kwam) daarboven.
We werden in het zuidelijke plaatsje de volgende dag vergezeld door mensen uit een cruise ship. Door de regen zaten alle locale restaurants aardig vol en er stond een enorme rij voor de toeristenpondjes. Des te meer reden om onze eigen weg te kiezen. We zijn uiteindelijk aardig natgeregend toen we niet alleen over de brug naar North Queensberry zijn gelopen, maar ook beide dorpjes verder hebben ontdekt. We legden een dikke 14 km af. Maar dan zie je ook wat.
De volgende dag was het alweer tijd om terug te vliegen. Er was een hoop om even op een rijtje te zetten en deze blogs hebben daar wel een beetje bij geholpen. Reizen maakt een hoop in een mens los, al is het maar dat je je eigen omgeving weer eens in ander perspectief ziet.
Wie weet vertel ik daar binnenkort nog meer over.
Een "Nederlands" gezin in Canada 
Mooi verhaal.
Zo heb je weer een idee voor een verjaardagskado straks…. Een trui, waar dan vervolgens voor altijd een verhaal aan vast zit 👕